Leyla ile Mecnun

İzlediklerimi anlatırken "Leyla ile Mecnun"dan bahsetmeden olmazdı. Replikler, geyikler, o şahane müzikler. Mecnun, İskender, Yavuz, Pek tabi ki Erdal Bakkal, Leylalar, Hele İsmail abi hepsinin yeri kalbimde ayrıdır.
İsmail abi o içtenliği, o temiz kalbiyle herkes gibi benimde gönlümde ayrı bir yer kazandı. 

Çok geç keşfetsem de bu diziyi yüreğimde yeri hep ayrıdır. Bir dizi olsun ki hem deli gibi güldürsün, hem de gönlünden etkilesin seni. Gelmiş geçmiş en iyi türk dizilerinden birisi kesinlikle. 



Dizinin replikleri baştan sona çok keyifliydi. Her karakterin sıcacık, samimi kendine has diyalogları hala aklımda. Mecnunun kendine has üslubu, İsmail'in abinin o masumluğu, o kendince bilmişlikleri iyi niyeti, İskender, Yavuz ve o sinsi Erdal bakkal :) 

 

Ne anasının gözüdür o :D

 

Hepsi birbirinden tatlılardı :D 

                                           Yavuzun bu sorusu....

İsmail Abiiiii  - Hooooopppp

Diziyi izledikten sonra İstanbul'a bir kez gitme fırsatım oldu ve malesef Kireçburnuna gidemedim. Ama oralara kadar gitmişken farklı yerlerdende olsa gemilere el salladım. "O gemi birgün mutlaka gelecek İsmail abi" dedim : ) Bundan sonra İstanbul a ilk  gittiğimde mutlaka gidicem. Sahilde durup gemilere el sallıcam , Erdal bakkalın yerini görücem.

Ve bu dizinin yüreğimi burkan ve hep aklımda kalan sahnesi ; 

İsmail Abinin Şekerparesi gitmiştir. Mecnun, Yavuz , Dede ve İsmail abi sahilde Bankta otururlar ; 

- İsmail Abi : Sanki öyle buram acıyor gibi ha, buram sanki çok acıyor gibi oldu şimdi. Bu acı geçiyor mu?

-Ak Sakallı Dede : Evlat bak, Hayat zaten acılarla dolu. Tatlı taraflarıda var ama hayat genelde acı. Ama bu acıları yaşamak gerekiyor. Yani aslında bu acıları yaşadığın zaman zaten sen güçlü oluyorsun.  

- İsmail Abi : Ama ben güçlü olmak istemiyom ki, ben şekerpareyi istiyom !

ve dede gider, İsmail abi Mecnunla konuşmaya devam eder. 

- Mecnun : İsmail abi naptın ? 

- İsmail Abi : Gitti işte. Niye gitti ki, yani gitmeseydi nolurdu ki ? Gitmese nolurdu ? 

- Mecnun : Gitsin yaa ama böyle yürüsün gitsin yaa. Gitmeyincede olmuyo, gelince yine olmuyo. 

- İsmail Abi :Ama ben onu çok sevdim. Ne güzel gözleri vardı ama dimi, kocaman gözleri vardı. Ben daha ona seni seviyom demeden, sevdiğimi söylemeden gitti. 
Anlamış mıdır  benim acaba onu sevdiğimi o ?

- Mecnun : ee anlamıştır abi ceketini aldı. 

- İsmail Abi :O yüzden mi gitti ?

- Mecnun : Ya o yüzden gitmedide. Sen böyle yapınca ben çok üzülüyom İsmail abi ya

- İsmail Abi :Taam taam yapmıcam öyle. 

- Mecnun : Yo yap ya, yap napalım. 

- İsmail Abi : Mecnun! Çok üzüldüm ben. 

- Mecnun : E bende üzülüom şu anda. 

- İsmail Abi :Gitti işte. Sen napıon ? 

- Mecnun : Benimkide gitti. Benimki gelmişti bide ona rağmen gitti.